Niechciane smutki
dzięki Bazyliszku, poprawiłam błąd, ale to założę mnie gnębi:)... no dobra wygrałeś... poprawiam, bo niestety lepiej brzmi i nieważna matematyka ;)
Odejdźcie ode mnie smutki
I wy niechciane tak żale
Niech łzy się wreszcie osuszą
Nie potrzebuję was... wcale
Chcę umieć na nowo marzyć
I kochać życie i ludzi
A iskra w kąciku oka
Moją nadzieję niech zbudzi
Złożę więc smutki w kosteczkę
Na dnie mojej szafy ułożę
We włosy wplotę uśmiechy
Czerwoną sukienkę założę
I będę tańczyć na łące
Źdźbłem trawy odsunę chmury
By promyk letniego słońca
Rozjaśnić mógł świat ponury
Znów będzie pachnieć tęczowo
Zagrają konwalii nutki
Żegnajcie więc głupie żale
I bardzo męczące smutki
Dziękuję jarmolstal za wychwycenie nieścisłości i pomoc w poprawieniu ich
autor
Nula.Mychaan
Dodano: 2008-08-25 07:48:42
Ten wiersz przeczytano 1054 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Tak, żegnajcie już głupie żale i smutki męczące.
Wyciągnij sukienkę czerwoną i tańcz, tańcz, tańcz :)
Pogodny wiersz z optymizmem.
Kolejny bardzo ładny wiersz, dobrze zrymowany, zaczyna
wiać z niego zefirek zmiany nastroju, gratuluję
pomyslu i wykonania.
Autorka napisała"złożę więc smutki w kosteczkę,na dnie
mojej szafy ułożę",Wiersz dojrzałym i delikatnym
piórem napisany.Piękny w swej treści,optymistyczny,
ośmiozgłoskowiec,rymowany.
Chciałoby się te smutki schować na dno szuflady i
zapomnieć. To że się tak nie da wcale nie znaczy, że
nie trzeba z nimi walczyć. Twoja recepta na nie jest
bardzo dobra.
te nutę optymizmu skryję w swoje serce, odbuduję
marzenia....jeśli pozwolisz?...ładnie opisane
ładnie napisane, wzbudza nadzieję na uśmiech - bo
uśmiech przecież zawsze (wcześniej czy później)
przychodzi :)....ale ja tych smutków w szafie bym nie
chowała ...przez okno trzeba je wyrzucić :)
Oj , chciałabym , jak Ty , swoje smutki w kosteczkę
poskładać, zapakować do wora i..., nawet nie do szafy
, ale do śmietnika. Tylko do mnie już chyba na dobre
przyrosły. Wiec jeśli jeszcze potrafisz pozbyć sie
ich, to nie czekaj:)
A z dna szafy zawsze będzie można je wyciągnąć i się
posmucić , bo beztroska w nadmiarze też szkodzi
smutki są ale w piękno zamienię Piękny wiersz z
życzliwością do świata Podoba mi się optymizm a wiersz
melodyjny dobry