Niedoceniani
Kto na prawo kto na lewo
Jak ziarno od plew rozdzieleni
Tak zamknąć powieki pozwolą
Otworzyć czy damy rade
Co tam zobaczymy
Za płytą marmurową
Kto powie jak tam płynie czas
Czy widzą te znicze płonące
I łzy na grobie wylane
Tak strasznie ich brak
Więc na cmentarz idziesz znów
Choć w kamieniu uwięzieni na wieki
Ściskasz dłonią płytę z nazwiskiem
Jakby to była dłoń tak dobrze znana
Tak kochana niedoceniana przez lata
Tyle lat byli po prostu byli obok
A teraz …
Serce ściska tęsknota i żal
Płacz, teraz płacz będzie lżej
Zostaw wspomnienia łzami przemoczone
Wypłacz im wszystko, co boli
Powiedz, co trapi, co cieszy
Zamknij oczy przytul się
Jeszcze parę lat
I znowu będzie jak dawniej
A teraz trzeba iść
Zostawić cię tutaj samego
Leż sobie ja wrócę jeszcze
Już niedługo.
Szczensciarz
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.