Niedźwiedź złowrogi

Choć zima jeszcze w pełni
obudził się niedźwiedź złowrogi
podły, głód czując, nienawiść
przekroczył sąsiadów progi

Panem się czując w lesie
mówiąc, to jest przecież moje
rozpoczął grabież w chatach
i w innych zagrodach podboje

Chroniony swym futrem i kłami
jeszcze nie czując strachu
nie wie, że las już na nogach
że naje się wstydu, obciachu

Kordon myśliwych przed lasem
czeka, już na agresora
a obok, choć jeszcze na smyczach
kudłata, warcząca, sfora

Złączyli swe siły sąsiedzi
pod myśliwego wodzą
otoczą go w leśnych ostojach
od jadła i wody odgrodzą

Będą czekać tak długo
aż głodem i pragnieniem gnany
sam, wyjdzie z pokorą z lasu
by zakuć go w dybów kajdany

autor

Gregcem

Napisany: 2022-03-03 Dodano: 2022-03-03 08:50:53

Ten wiersz przeczytano 744 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Polityka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie