O Niej
Przeszłam na stopień kolejny.
Samowystarczalna kałuża ścieków
Likier burzy spalonych tratw
Jestem samotnym promykiem
Jednością komórek strzępionych tlenem
Nie zmieniaj mnie
Poczekaj... słodka krew
Odpowiedzialne skinienie chwili
Chłosta rozkoszy...
Jestem...
Unikalnym ssakiem wegetującym
Manekinem, żelazną postacią
Nie zmieniaj mnie...
Może mi wybacz...
Jestem
Kierującym opium skalnym
Zakorzenionym niczym las gór
Nie przywyknę by dawać
Nie przywyknę by dzielić
Jestem...
Ciężką kroplą tabletki
Zażyjesz – umrzesz, odżyjesz
Wyrzucisz – umrzesz, odżyjesz
Jestem...
Do kiedyś
Do westchnienia...
Może mi wybacz...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.