Niekochana.

w pogoni za czułym słowem
za jednym ciepłym gestem
strącona zostaje w piekła bramy
gdzie chłód i ból staje się
codziennością


nie potrafię biec przed siebie
i schować się w ciemnym kącie
tak by żadne zło nie mogło
mnie znaleźć

mogę jedynie skrywać twarz
w pustych skaleczonych dłoniach
napiętnowanych zlodowaciałą
obojętnością

trzęsąc się z rozpaczy i zimna
wołam o ratunek dla duszy
a w zamian słyszę tylko bezszelestną
ciszę


jak mam więc uwierzyć w Boga
dobrotliwego i miłościwego
rozdającego miłość wszystkim
i wszędzie dookoła
oprócz mnie..

autor

pejsana

Dodano: 2007-05-06 16:29:50

Ten wiersz przeczytano 597 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie