niemy krzyk

Niemy krzyk
wydziera się
z głębin oceanu.

Na samym dnie
ukryty skarb,
drogocenna perła.
Choć wody przebierają
ugasić nie zdołają
rozdzierającej tęsknoty,
tęsknoty całej duszy
I całego ciała.
Żadna litera wyrazić nie zdoła
co wnętrze wypala,
nijakimi słowy wypowiedzieć
o chwilach ściskających serce,
o ranach wciąż niezagojonych,
o wieczorach długich,
pełnych chłodu,
zimnych,
ze łzą w oku,
o pustym wnętrzu,
sucha, wyjałowiona łąka.,
umierająca.
Tęsknota za tym,
czego bardzo brak.
Ogrom pustki,
której nic wypełnić nie zdoła.
A przecież tak niewiele
można było dać.

autor

lilijka55

Napisany: 2011-08-22 Dodano: 2011-08-24 09:23:03

Ten wiersz przeczytano 803 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie