(Nie)pewność
Pytania bez odpowiedzi...
Istnieję...
Kroczę drogą pomiędzy przeszłością a
przyszłością.
A może tylko tak mi się wydaje?
Nie, jestem tu, żyję...
Co dzień jem, chodzę, kładę się spać.
Czy rzeczywiście tak jest?
Tak, egzystuję...
Mówię prawdę, dzielę się tym, co wiem.
Czy jednak mogę być czegoś całkowicie
pewien?
Wątpliwości...
Narastająca liczba pytań,
niepewności, których wciąż więcej...
Nieporozumienia, nieporozumienia,
rozkładane ręce...
I stoję tu tak pewien tylko poza śmiercią
tego, że prawie niczego pewnym być nie
mogę.
...pewność niepewnośći.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.