NIEPOKÓJ
Dla mojej zagubionej gwiazdy
Myśli płyną jak wzburzone fale...
poszukuję kącika spokoju,
ale burza nie ustaje wcale,
żeby ukryć chwile niepokoju.
Brak wiadomości,telefon milczy,
fala jest coraz bardziej wzburzoną.
Wolno umieram, apetyt wilczy
czeka na duszę bardzo zmęczoną.
Ja tak się staram,żebyś zdążyła,
żebym zdążyła i ja zobaczyć...
Chcę,żebyś w siebie tak uwierzyła,
że będziesz szczęściem swym innych
raczyć.
Czekam na Twój blask gwiazdeczko
autor
zoja
Dodano: 2005-11-23 21:14:52
Ten wiersz przeczytano 577 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Przeczytałam wszystkie od deski do deski,nie rozumiem
tylko dlaczego niedocenione,choc sercem pisane!