Niepokojem twoim jestem
"Ponieważ jesteś zła... do szpiku kości... zła..."
niewykwalifikowany strzelec
amator światła
wciąż tnie pustkę
udawanym żalem
w dziewiczym śmiechu
zepsutych ust
na śmietnisku morale
w kolebce szyderstwa
znów staję się tobą
szkieletem obłudy
rzeźbionym wstrętem do świata
niepokojem twoim jestem
Komentarze (4)
wydaje sie ze wiekszosc z nas zaczyna pisac w bolu i
to smutne ale dzieki temu stalo sie cos pozytywnego w
naszym zyciu:)
Widzę - sumienie odbija się czkawką
Wiersz bardzo osobisty,dobre matafory
Bardzo boli ten wiersz jest jedną wielką pretensją i
żalem bo niepokój wznieca się wielki bo pragnienie
duże domaga się prawdy Dobry Na tak! Wiersz osobisty
emocje wyrażone sugestywnie