Niepokorni
Wesołe życie bywa staruszka,
Kiedy zapragnie dziewczę do łóżka.
Nie liczy latek tylko swawoli,
W kościach nie strzyka, nic go nie boli.
Radość na twarzy z wielkiej uciechy,
Potem modlitwa, kara za grzechy.
W każdym człowieku tkwi pożądanie,
Gdy najdzie chętka na to kochanie.
Na nic tu lata, mądre nauki,
Gdy pragniesz poznać
miłości…sztuki.
Tak jest stworzony świat ten od dawna
Kochać się... kochać...to rzecz jest
fajna...
justyn
autor
justyn55
Dodano: 2008-10-03 00:06:12
Ten wiersz przeczytano 827 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
:)
baw sie kochaj swawol strzeze puki chetka na to bierze
bo jak przyjdzie schylek zycie w pamietniku skreslisz
slowa jakiz z Ciebie bylze kozak hihihi....
Milosc nie pyta o lata, przychodzi i trzeba umiec ja
docenic. Bez milosci starosc tez nie jest slodka.
Piekny wiersz, podoba mi sie, pozwolil sie usmiechnac.
Oj, znam takie historie, bardzo realne...
Świetnie ujęte!
Bardzo ciekawy wiersz w którym wpleciona jest doza
humorku.....
Myślę że do kochania potrzebne są tylko chęci...lub aż
chęci ;)...z uśmiechem:)
Zabawny wiersz, podoba mi się :)
popieram teze zawartą w wierszu :) jasne że kochać się
jest rzecz fajna a kto twierdzi inaczej...hm...jego
strata
Nie zgadzam się z podejściem do nauki babci2. W każdym
wieku można się czegoś pożytecznego nauczyć.W ars
amandi także. Mnie się wiersz bardzo podoba.Jest
regularny, niebanalnie rymowany i ma ciekawe
przesłanie. Przeczytałam z zainteresowaniem.
Bardzo dobry wiersz wesołe jest życie staruszka,
staruszek też poswawoli.Brawo
To znaczy, że wyjścia nie ma - kochajmy, póki sił
starczy! Fajnie o tym piszesz.
bardzo trafnie ujęte - brawo
U☼smiech na twarzy, plus sam sie pisze. starość
jak starość,, takie jest zycie
Twój wierszyk potraktowałm jako fraszkę,
muszę przyznać, że podobał mi się, choć nie
zaliczyłbym go do tych z górnej półki.
Daleko jestem od Bazyliszka,a poezja? Dla mnie to
życie jest najśliczniejszą poezją,jako że nie
powtarzalną,a każdy przypadek inny,to jest najwyższy
kunszt opisania takich sytuacji jak jest to w Twoim
wierszu-życie stworzyło poezję i życie jest nią od
początku do końca..super