Niezpominajkowa Miłość

Niebieskie płatki przed ludźmi schowane
przyszyte słońcem do brzegu strumyka
a nad nimi czasem wiatr cicho przemyka
zdziwiony błękitem dobranym tak dobrze

Tak i ja się dziwię, przygarnięty ciszą
Zasłuchany w kwiatach, których nigdy dosyć
i często tam chodzę dobre duchy prosić
by dały garść nieba zebranego szczodrze

Gdy bukiet zemdlony do wazonu wkładam
oglądam w nim tęczę stęsknioną za łąką,
zasmuconą nagłą z trawami rozłąką
i błękit, co zakwitł w Twoich oczach modrze.

autor

Irys61

Dodano: 2006-07-31 00:01:59

Ten wiersz przeczytano 455 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie