O, Matko moja…

Przez tyle szarych, kapryśnych lat
Zmieniałaś stary, bury świat
A teraz ścierasz ze swoich ust
Pamięć minionych, spełnionych dat

Odeszłaś hen, wysoko, w dal…
W obłoki jasne, białe, w puch
A na ziemskim padole dusz
Został jedynie bezwonny duch

Żyjmy nadzieją wieczność żywą
Iż tam w sercu Boga jesteś szczęśliwą
Wspomagasz łaską i uwielbieniem
Chociaż na ziemi jesteś już cieniem

autor

CrazyMK

Napisany: 2006-12-27 Dodano: 2006-12-27 16:56:47

Ten wiersz przeczytano 525 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie