W objęciach.

Splecione dłonie.
Dotyk warg.
I One
W objęciach przeszłości
Miały inny kształt.

I to nie to.
Muzyka wciąż nam gra.
I ja
W objęciach przeszłości
Miałam inny kształt

I może wciąż
Może końca brak
I on
W objęciach przeszłości
Miał inny kształt

Kolejny raz
Ironia losu?
Czy blask
W objęciach przeszłości
Miałby inny kształt

Już inny czas
Dojrzałość w nas
I My
W objęciach Miłości
Mamy szczęścia kształt.

autor

eternia

Dodano: 2009-03-30 13:15:14

Ten wiersz przeczytano 579 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie