Oda dla Smaotnej
Samotności nigdy nie zrozumiesz..
dopadnie Cię jak bocian żabę…
Samotności nie da się zgasić…
Ona sama czasem w nas płonie..
Samotność nie czeka na Ciebie..
Spotyka nas gdy chcemy być razem…
Samotność to takie dziwne uczucie..
Niby razem a jednak osobno serce i
uczucia..
Samotność to tak jak kwiat,
Gdy jej nie pielęgnujesz nagle Ci jej
brak…
I choćby człowiek od niej uciekał
To i tak spotka go tego dnia..
W którym nagle czegoś będzie Ci brak
Kiedy wszystko nagle wyda się mdłe
A życie przestanie cieszyć już Cię..
I choć to czasem tak proste, to jednak
trudne do pokonania
Ale wiedz, że przyjdzie taki moment
gdy obudzisz się i nie będziesz już nigdy
sama…
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.