odchodzimy

Odchodzimy
czasem cicho... nie dotykając ziemi stopami
bezszelestnie... jakby nas nigdy nie było
bezmyślnie... nie mącąc tego świata nawet myślami
kończąc podróż dokąd się przez lata kroczyło

Odchodzimy
czasem głośno... prosząc ludzi o śmierć w cierpieniu
zagryzając wargi do krwi w nieprzespanej nocy
z krzykiem na ustach: o Boże nie wytrzymam , pozwól mi odejść!
nadaremnie szukając wzrokiem pomocy

Ty odszedłeś
cicho... zaskoczywszy mnie i ludzi miliony
głośno... dając innym w wiarę w zwycięstwo
z Bogiem ... odsyłając w otchłań demony
i zmieniając Ziemię na niebieskie księstwo

Ceńmy życie i śmierć moi mili
istnaiły one zawsze i wszędzie
pomódlmy się o życie spokojne, śmierć szybką w tej Chwili
gdyż kolejnej może nie będzie...

autor

słowik

Napisany: 2005-04-18 Dodano: 2005-04-18 19:11:57

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie