Odnajdę znów Nas

Już odeszła. Zimna została pustka. Taka wroga
Lamenty nic nie pomagają składane do boga
Była i nagle Jej niema. Odeszła na zawsze
Oddechy coraz słabsze i rzadsze

Dlaczego cierpienie na mnie sprowadziła
Z mojego uczucia tak nagle zadrwiła
Gdy na ustach już nie mam śmiechu
I tak bardzo, bardzo brak oddechu

Mokre krople po twarzy spływają
Wspomnienia tylko cierpienie sercu dają
Gdy spać, spać nie mogę bezsennie
Nie pomaga świecące słońce wiosennie

Już dość lamentów duszy skrwawionej
Cierpiącej od wspomnień, bólem trawionej
Może spać po wieki już przychodzi czas
A we śnie wiecznym może odnajdę znów Nas

autor

Niewidoczny

Napisany: 2021-05-27 Dodano: 2021-05-27 02:01:13

Ten wiersz przeczytano 838 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie