Ogień szcześcia :)

Szłam dotąd sama pośród pustkowia
brak było radości
napotykałam czasem drzewa na krótkie chwile . . .
może szczęścia i uśmiechu
oaza dla mniej spragnionej dusz
czasem , jednak wydawały mi się kolejną iluzją
brak było radości
coś było lecz sama nie wiem co ?
ja kreowałam własny świat ,wirowałam w nim bez końca
samotna
nagle pojawiło sie światełko
tak jasne,
zapaliło we mnie uśmiech,
rozpaliło serduszko i stało sie częścią
piękna
spadła szata mroku
poczułam sie wolna i stałam sie sobą,
rozpalił sie we mnie ogień nadziei na szczęście
dotknęłam go ręką, lecz nie poparzyło
wiem
to miłość

Dla mojego Pawełka,który jest moim słoneczkiem na mojej drodze :)ogniem szczęścia dla mojego serca:*

autor

robinka

Dodano: 2006-08-13 00:16:29

Ten wiersz przeczytano 491 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie