Ognisko

Spójrz na ognisko moich smutnych wierszy.
Jak płomienie pochłaniają przelane na papier łzy,
jak pierwszy tekst unosi ku niebu szary dym.
Teraz skieruj swój wzrok na mnie i powiedz czy widzisz ten cichy żal głęboko w sercu schowany, gdy zamienia się w popiół los mój opisany.
Patrz na mnie jeszcze przez chwilę, jak pozbywam się wspomnień, słów zrymowanych.
Ile teraz z przeszłością jest więzi pozrywanych.
I otulmy się ciepłem tego ogniska w ciszy, nie mów mi, że dobrze zrobiłam, że ciężar z pleców wreszcie zrzuciłam.

autor

Ambrozja

Napisany: 2009-07-31 Dodano: 2009-12-21 18:09:28

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie