Ojczyzna
Ojczyzna
Łzy spływają
po policzkach czasu
tego co było
nie wróci
krajobraz pól i lasów
smak woń i śpiew
zostanie na wieki
w myślach i oczach
serce boli
bo nie jest na polach
a życie ucieka
przed deszczem problemów
sen o tobie
zostanie z nadzieją
że wróci wiosna moja
nawet gdy ziemia
mnie w proch zamieni
będę na nią czekał
a ty mnie pochowasz
w marmurowym wazonie
polnymi kwiatami
łzami wypełniony
w myślach pozostanie
to co napisze zostanie
CB
Komentarze (3)
Nostalgia....
Nadzieja zawsze jest i może przyjdzie ujrzeć jeszcze
rodzinne strony, poczuć woń polskiej ziemi i jej
piękno ukryte gdzieś w zakamarkach pamięci.
Pięknie ujęta tęsknota, choć smutkiem wieje w
ostatniej stronie.
Pozdrawiam serdecznie
Czy w trumnie, czy w urnie nasze pochowanie,
pójdziemy w zaświaty-pamięć pozostanie.
Pozdrawiam.