OKSYMORON

Banał staje się cudem szczęścia Nuncjuszem radości Gdy uczyniony jest ze szczerością, Całkowitą szczerością w oczach.

Niemy krzyk
Ślepe spojrzenie
Płonąca woda
Świetliste cienie.

Toniemy w powietrzu,
Lecimy po wodzie
Rośliny się wiją
Po srebrnym lodzie.

Głupi mędrzec śpiewa,
Śpiewa mądry głupiec
O kwitnących pod ziemią drzewach.

I, że niczym mgliste kamienie
Sprzeczności jest pełne,
Ludzkie istnienie

autor

Namor Mori

Dodano: 2006-05-18 11:19:03

Ten wiersz przeczytano 4482 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie