Ona i ja
Przychodzi zawsze z wrześniowym dniem
ta najwspanialsza malarka świata,
czarodziejka, błyskotliwa performerka,
tańcząca z chłodnym wiatrem poezja.
Lśni bezmiarem barw, iluzjami uwodzi.
Woń zeschłych liści i traw ze sobą niesie.
Za mleczną mgłą czasem się skrywa,
lub deszczem smaga nasze lica.
Zanurzam się w jej niezwykłość,
zamykam w zachwycie oczy.
Pod powiekami uwięzić chcę
jej pejzaże, magiczne chwile
by nie pozwolić im przeminąć.
Lecz one wymkają się
i szybko w zmienność płyną, płyną...
Budzą drzemiące, ciche tęsknoty,
rdzą pokrywają moją pamięć.
Ze srebrnej nici babiego lata
przędą wzruszeń konstelacje
i napełniają mnie melancholią.
autor
Halszka M
Dodano: 2022-09-26 21:26:19
Ten wiersz przeczytano 4437 razy
Oddanych głosów: 71
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (66)
PS sorki obrazów.
Witaj,
...mnie też.
Jednak jej barwy i słońce oswietlające uroki jej
obrayów cieszą moje oczy, serce i napawają duszę
radosnymi porównywaniami.
Pozdrawiam serdecznie /+/.
Ja też się zanurzyłem w niezwykłosci strof.
Umiesz tworzyć klimacik. Prima!
Pozdrawiam Halszko cieplutko. :)
Piękny wiersz i jesienna melancholia.
Pozdrawiam cieplutko Halszko
Ps. dziękuję za przemiłe komentarze :)
Ślicznie dziękuję kolejnym Gościom za pochylenie się
nad moim wierszem :)
Prześliczna melancholia,
urzeczona wierszem,
pozdrawiam serdecznie:)
Przyszła jesień i wierszami zaczyna malować liście.
Temu da trocie złota, temu srebrną nić babiego lata.
Tamten dostanie kapkę rdzy w kolorze brązu. Jest
strojnie i bogato a nie tylko smutna zieleń dolarów.
Pozdrawiam z uśmiechem:))))
Bardzo ciepło, a chyba dlatego, że Ci się tak
poprzytulały literki, że aż powypychały te słabsze ze
swoich miejsc. Patrz - o tutaj =
"by nie pozwolić im przemniąć.
Lecz one wymkają się" = przeminąć, wymykają.
A może babie lato je porwało w ciepłe kraje.
Pięknie...
"Ze srebrnej nici babiego lata
przędą wzruszeń konstelacje
i napełniają mnie melancholią."
Pozdrawiam serdecznie :)
Pieknie o jesieni, bardzo przyjemne i ciekawe metafory
:) Wiersz ciepły i nastrojowy, lubię takie :)
Cudna "tańcząca z chłodnym wiatrem poezja" Pozdrawiam
cieplutko :)
Za Wandą - podzielam jej zdanie i pozdrawiam autorkę
:)
Bardzo dziękuję Wszystkim za przeczytanie wiersza,
przychylne komentarze, głosy.
Miło, że poświęciliście mi swój czas:)
"tańcząca z chłodnym wiatrem poezja" - to jest jedno z
najpiękniejszych określeń dla jesieni, jakie znam.
Wiersz cudny. Pozdrawiam serdecznie :)
Dołączam do czytelników, którym spodobało się Twoje
spojrzenie na jesień. Miłego dnia Halszko:)