Ósmy Sakrament
Zbyt wiele widziałam
Zbyt wiele płakałam
Tej nocy
Przepraszam...
Nie powinnam stąpać
Po tej ziemi
Nie powinnam oddychać
Waszym powietrzem
Przepraszam...
Zbyt wiele cierpiałam
Zbyt wiele krwi oddałam
Aby teraz powrócić do
Normalności
Terapia nigdy nie działała
Te pigułki sprawiają, że
Boję się wyjść z celi
Cierpienia.
Jestem wszystkim, czym
Pomiatasz.
Jestem wszystkim, czego
Nienawidzisz.
Przepraszam...
Wspomnienia trzymają
Moje dzieci.
I tak już nie walczę...
Nie warto
autor
jeff
Dodano: 2011-08-26 16:37:28
Ten wiersz przeczytano 426 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Warto! Warto, spróbuj nie masz nic do stracenia,
możesz tylko zyskać:)
Nie wolno się poddawać, zawsze jest dla kogo żyć
- dzieci niech wrócą Ci radość. Trzeba troszkę czasu
a wszystko się poukłada. Życzę tego serdecznie.