Pąki

Gdy ziarno miłości pada na nieurodzajną glebę, to
wyrośnie jedynie karłowate drzewo, którego pąki
rozwijają się bezdusznie.
Bardzo dobry wiersz.
Pozdrawiam najserdeczniej Annę. :)

Gdy jest chłód wszystko obumiera
Miłej niedzieli:)

Życiowy temat ujęty w poetyckiej formie. Masz rację, z
miłością jest jak z tymi pąkami, aby rozkwitały
potrzebna jest pielęgnacja.
pozdrawiam
Marek

Nic dodać, nic ująć, bez pielęgnowania wszystko
usycha.. Pozdrawiam :)

Tak, bo o miłość trzeba dbać, pielęgnując ją, smutne,
wymowne wersy i puenta, pozdrawiam ciepło i ślę
serdeczności.

Gdy pąk nie może się rozwinąć i zakwitnąć to znaczy,
że nie dostarczono mu życiodajnej wody.
Podobnie jak miłość niepielęgnowana zamienia się w
popiół.
Ciepło pozdrawiam :)

Podoba mi się jak wiersz jest prowadzony. Każda strofa
zmyślnie prowadzi do następnej.

Miłość należy pielęgnować jak kwiat, w przeciwnym
razie uschnie...
Pozdrawiam ciepło Aniu :)

w chłodzie trudniej się rozwijać, zakwitać, a czasem
wręcz jest to niemożliwe, bo kobiety są ciepłolubne.

Tak- bez miłości jest susza.
Podoba mi się

Tak, to prawda. Miłość jak kwiat potrzebuje
pielęgnacji. Ja nawet głaskałam róże, a mąż dawał mi
kolce. Pozdrawiam.

Dobry wiersz, choć smutny, bo miłość jak kwiat
potrzebuje być podlewana,
a chłód jej szkodzi, może niczym pąk obumrzeć, gdy się
wyziębi w chłodni emocjonalnej, ciepło jak słońce
wszędzie jest potrzebne do przetrwania, pozdrawiam, z
podobaniem dla wiersza.
Dobrej nocy życzę.

Piękny wiersz,
trąca czułą strunę,
pozdrawiam serdecznie:)

Miłość też trzeba pielęgnować, dać światło, glebę,
wodę i powietrze...
Pozdrawiam serdecznie :)