Palce

Ucieka mi życie przez palce
Chociaż codziennie z tą kwestią walczę
Nie jest mi tak łatwo jak wokulskiego lalce
I życie ucieka, ucieka mi przez palce

Czasem zdarzy się, że siedzę przy fajce
Wtedy śmierdzą moje całe, całe moje palce
Toną w dymie myśli jak na kalce
Że życie ucieka, ucieka mi przez palce

Czasem sąsiedzi robią to na wersalce
A ja wącham i wącham te moje palce
Stoję przed lustrem naga a jednak w halce
I wbijam w siebie me głupie palce

Przez palce płyną czerwone kolce
Młodości to kolce, noce się niekończące
Wspomnienia rżące, denerwujące
Że było ich tyle, a jednak wiecznie przemijające

Jak małe dzieci trzymaliśmy się za rączki
Rośliśmy tak szybko jak grochu strączki
Piliśmy jedliśmy, dławiły nas ości
Przemijania to ości, dorosłości

Potraciliśmy cnoty z przypadków
Oddaliśmy się pracy, pogrzebaliśmy dziadków
Mając w głowie obraz jeden
Ja, lustro, palcy siedem

Martwi mnie jednak to, że czas przez palce
Ucieka czas niby w halce, nie w halce
Chętnie zaciągnę się czasem czasem w walce
O lepsze jutro, potem przeleję walkę na kalkę

Żeby zapamiętać to, co odleciało
To, co pachniało, to czym żyć się chciało
To, czego się nie zapominało
To, czym się żyło, to w czym się umierało

Dla moich znajomych!

autor

lauren

Napisany: 2009-02-02 Dodano: 2009-07-27 13:19:26

Ten wiersz przeczytano 559 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie