Pamiętnik - życia...
Bo każdy ma...
A teraz cofne się o kilka stron mojego
pamiętnika - zycia...
Bo to tam zapisano moje chwile, które i tak
szczęścia ciągłego nie dały...
Cofam kartki tak jak szybko upłynoł
soczysty smak szczęscia, radości...
Te pamiętne chwile, które dawały radość
duszy i łzy pojednania...
Te kilka wspólnych kartek zapisanych jako
My...
Nie warte już nic tamte przysięgi, słowa
rzucone w strone serca...
Cofając się w tą noc gdy gwiazdka na niebie
zaświciła dla nas...
Czułam się tak jakbyśmy mieli trwac
wiecznie w objęciach naszych i
szczęścia...
Lecz wszystko ma swój kres... Ma swoje
granice, które tak bolą po przejściu na
drugą stronę...
Bo życie jest jak róża, która kuje... Róże
bez kolców znajdziesz tylko w ogrodzie
dzieciństwa...
... swój pamiętnik życia
natasia:))
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.