Pieśń na Cześć Świadomości

Słuchajcie wrogowie mnie i przyjaciele,
Bo oto pieśń śpiewam na Cześć Świadomości,
To Ona początkiem jest, drogą i celem,
Z Miłości zrodziła nas i w sobie gości.

Stworzyła wszechświaty, by siebie doświadczyć,
Choć tak niepojęta, to jakże realna,
Nie sposób Jej dostrzec, choć wszystkim się znaczy,
Bo namacalna jest i nienamacalna.

I życia ruch, dzięki Niej krąży i dla Niej,
We wszelkim stworzeniu i w każdej osobie,
Zaczęła się w słowie, a Jej wibrowanie,
Po wsze czasy i zanim było cokolwiek.

Swą mocą rwie gwiazdy i służy motylkom,
Choć trwalsza niż diament, chce być formowana,
A gdy już się wciągniesz w to, zrozumiesz tylko,
Że to ty się zmieniasz, a Ona ta sama.

Gdy chęć posiadania rozpłynie się z ego,
Świadomość do serca ci szepnie nareszcie,
Że wszystko jest wszystkim, a ty częścią tego,
A to co zwą śmiercią, zaledwie jest przejściem.

Lecz nim będziesz w stanie Ją widzieć czy słyszeć,
Wpierw pokochaj siebie, rozsądnie wybieraj,
I życie w wdzięczności swe wiedź i w zachwycie,
I nie licz porażek lecz trwaj tu i teraz.

autor

b-Art Sztuka Klasy B

Napisany: 2022-05-28 Dodano: 2022-05-28 11:03:23

Ten wiersz przeczytano 960 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie