Pieśń serca
Słońce się błyszczy rozkwita promieniami
Jakże natura pąki maku latem wydobywa
Wylewa swoje radosne łzy baniami
Miłosnych lat wspomnień wciąż nam ubywa.
Serce nie słucha rozsądku umysłu
Gorące kolory tworzy na pościeli uczuć
Tak zniewoleni chcemy poddać się temu
zmysłu
Czujesz idąc po górach w sercu lód zaczyna
się topić.
Słysząc pieśni z aksamitnych warg
Z mroku widać niebieski kwiat
On swój uśmiech posyła, nie słyszy twoich
skarg
Serca pożarem uczyń liryczny świat.
autor
Angie2525
Dodano: 2020-10-08 19:22:10
Ten wiersz przeczytano 794 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Ładne metafory, przyjemnie się czyta, dlaczego tylko
miłosnych wspomnień nam ubywa. Ja pamiętam wszystkie
swoje miłostki pomimo sklerozy ;) pewnie coś nie
załapałem z rana
Ta pieśń jest fajna.
Warto i powinniśmy wysłuchać głos swojego serca.
Serdecznie pozdrawiam.
cos jak piesn Syreny z Odyseii
Zgadzam sie z Anna...:)
takich głosów serca każdy z przyjemnością odbiera i ja
wysłuchałem.Pozdrawiam serdecznie.
witaj i pozdrawiam wiersz odebrałem
pozytywnie.
Ładna ta pieśń.