PISANIE
Pisanie...
ratuje zmysły od zniewolenia,
gdy serce nabrzmiałe od natłoku uczuć.
Taka już moja natura istnienia.
Głowa myślami splątana,chce uciec.
Pisanie...to listy - w nich skargi,
wyrzuty lub nieśmiałe wyznania,
nigdy niewysłane poematy
tęsknot,oczekiwań,
bezcelowe próby zapomnienia.
Pisanie... to podarunki serca za szczęście,
co życie rozpala w dni cudne,
za łzy,gdy niemoc ogarnia w te szare i
trudne.
Pisanie ...to ucieczka,wolność,by
codzienności nie nazwać rutyną,
przemijania - utratą czasu,
choroby - niemocą,
nagłej straty - niesprawiedliwością,
dawnych uniesień - pożółkłym wspomnieniem
,
a ludzkiego życia - szarą codziennością...
Komentarze (3)
dziękuję za ciepłe słowa,ja dopiero raczkuję w
pisaniu.
Przepiękny wiersz o tworzeniu poezji, zwłaszcza takimi
rymami - cieplutko
pozdrawiam!
pisz - to jest sposób na życie :-pozdrawiam.