Po-wieki istnień II
Wychodzę na przeciw
...Tęczy co kolorami mnie woła
Wpadam w ramiona obłoków
By miec słońce w zasięgu wzroku
banalne...
autor
N!KA
Dodano: 2015-04-20 22:24:44
Ten wiersz przeczytano 568 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Dla mnie to nie jest banał. Po pierwsze nie każdy
potrafi wyrazić w ten sposób piękno miłości a po
drugie to czy może być coś piękniejszego od miłości?
Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)
najważniejsze, że szczere i z serca pisane
/naprzeciw/ :)
Janusz zrobił z tego cacko:))
skoro banalne to proszę Cię bardzo :
idź
na całość:
na przeciw pół-koła
co barwą mnie woła
w ramionach obłoków
jestem w twoim oku
Nie ważne,że banalne,za to szczere i ładne wyznanie.
Miłego dnia życzę:)