Pobudka

Bo każdy z nas się czasem czegoś boi...

Obudź się!
Popatrz dookoła
brudna kartka na stole
przechodnie za oknem
matka potrząsa dzieckiem

Chcesz podnieść kartkę
Chcesz stopić się z tłumem
Chcesz nim potrząsnąć

A czemu nie zaufasz
W moje przeczucie
Ja płaczę
bo anioły uciekły stąd

Patrzysz w lusterko
Oglądasz własny, prywatny kataklizm
wychodzisz i boisz się iść

Chcesz zbić lusterko
Chcesz zniszczyć siebie
a tylko trzaskasz drzwiami i uciekasz

Czemu nie zaufasz
w moje przeczucie
A ja płaczę
Bo anioły zasłużyły na smierć

Panie!
Ojcze Niebieski,
rozporządzasz moją duszą
To Tobie ja oddałam
A spoglądasz tak
że w Twoich oczach
ona już jest potępiona

W moich lękach samobójczych
To anioły zasłużyły na śmierć

autor

Turkusowa

Dodano: 2007-10-18 13:39:14

Ten wiersz przeczytano 553 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie