Pochmurno

Prawdą jest, że ten świat,
Nasz prywatny,
Ten błękitny i zielony,
Z pustyniami, jeziorami,
Rzekami, morzami,
Lasami, ptakami,
Ludźmi...

Prawdą jest, że bogowie patrzą,
I liczą,
Jeden, drugi, trzeci...
Szósty miliard skończony i jeszcze tylko chwilka.
Puśćmy ich wolno, niech zgniją,
Niech się czerstwi staną i skruszą nawzajem.

Prawdą jest, że plujemy powietrzem,
Beztroskich dni,
Na boskim ołtarzu,
W nie - boskiej komedii życia,
Ku uciesze gawiedzi,
Ku szczęściu młodych,
We mnie i obok oka,
Podczas marszu skruszony
Na zagładę przeznaczony...

Nie prawdą jest, że umarł...
Widzą i widzicie, widząc w marzeniu,
We śnie,
Dreszczowo i pochmurno w tym stawie...

-"Zgnij już, niech się Tobą pożywią inni!"

autor

Archangel

Napisany: 2008-06-21 Dodano: 2008-06-21 21:43:34

Ten wiersz przeczytano 615 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie