Poczekalnia
Czeka
małe ręca
położyła
na sukience
w drobne kropki
Czeka
cierpliwie uśmiechnięta
bo wie
że na drugim
obrazku
on
wychodzi
do niej
niepewnym krokiem
i że wszystko jej
powie, wybaczy, pokocha
Nie wie tylko
że między nimi
gruba rama przeszłości
i stanowczo dla niego
za duża
płaszczyzna zmian
czeka
autor
kingula:)
Dodano: 2011-01-27 15:34:48
Ten wiersz przeczytano 1014 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
tak... kobieta przede wszystkim czeka, a życie uczy
jej cierpliwości...
Miłość cierpliwa jest...mówią:)
Wiersz warty przeczytania. Gratuluję wyróżnienia w
konkursie "Kobiece klimaty". Pozdrawiam.
A może by tak w antyramach? Podoba mi sie myśl, że
kobieta to czekanie.
kobieta cierpliwa jest...
Grzech jak czyściec - poczekalnia lub do bagna
zjeżdżalnia.