Poeci nowego wieku
Uciekając w dwa światy moich melancholii
na nowo znów otwieram umysłu podwoje,
dziś czuje jak mi braknie bohemy w
niedoli
a cisza w umysł ciśnie idee wciąż
nowe...
Czym jest dla kogo pióro co słowa
nakreśla?
Czyżby taki atrybut był godny poety?
Ja wiem jak to marnie nieraz geniusz
określa,
twórzmy więc aby tworzyć - w myśl idei
świętych...
Sztuka jest dla sztuki - i nie przeminie z
wiekiem,
chociaż poprzez lata w różne zmierzała
strony,
rozdwojony też bywał człowiek razy
wiele,
lecz wciąż niektórym w głowach: berło,
sława, trony...
O czym myślisz teraz? I czy na własne
oczy
widzieć chcesz jak się spala dorobek
poetów?
Wiek nasz zaniedbany, krwią z tej pustki
już broczy,
jako świętych wspominasz dawnych
filaretów...
Jakie ludziom epoki jeszcze są nieznane?
Czego jeszcze poezją nie wypowiedziano?
Słowom przecież granice nie zostały dane
-
- twórzmy więc z nich melodie, jakich nie
słyszano...
Finetta
Komentarze (10)
Interesujące , masz rację w tej refleksji.
Taki dojrzały tekst u młodej dziewczyny rzadka sprawa
Miłego dnia.
Podoba mi się.
I kto powiedział, że trzynastka jest pechowa?;)
Takiego rytmicznego wiersza to i na pamięć mógłbym się
z przyjemnością nauczyć;->
pięknie!z przyjemnością przeczytałam Pozdrawiam:))
Zgrabny trzynastozgłoskowiec, acz w niewielu miejscach
można by ciut doszlifować rytm, np.:
"Czym jest dla kogo pióro co słowa nakreśla?"
Może:
"I dla kogo jest pióro, co rymy nakreśla"
albo tu:
"O czym myślisz teraz? I czy na własne oczy"
A o czym myślisz teraz? Czy na własne oczy"?
Jak myślisz? Pozdrawiam:)
dziewczyno - kawał porządnej roboty - przesłanie
bardzo na tak, refleksję też w ryzach trzymałaś -
oczywiście z czystym sumieniem głosuję.
też mi się podoba:)
polubiłam pisać:)
Nie ma się za bardzo do czego
doczepić:) Recepcja podpowiada mi, że kosztował dużo
pracy ten wiersz.
Plus i podoba mi się:)