Pojutrze

Dzikie wycie psa
ukołysze do wiecznego snu
łkające, opuszczone niemowlę...

Dziecko chwyci za rękę
umierającą matkę
skropi ją świeżością radioaktywnego pyłu...

I nastanie cisza

Błogi spokój

Od czasu do czasu
przerywany wrzaskiem
przekraczającego próg wieczności

I słońce świecić będzie
choć nikt nie dostrzeże promieni
I będzie deszcz padał
gasząc ruiny całego świata

znikną karty historii
i rasy
i narodowości

nie będzie podziałów

skończy się wojna

by ostatni człowiek na ziemi
uświadomił sobie co zrobił
potykając się o zniekształcone ciała
swoich bliskich...

autor

Szczurołapka

Dodano: 2007-09-09 17:47:56

Ten wiersz przeczytano 548 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Zimny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie