Póki życia....
Przyjacielowi
Pytasz skąd idę
dokąd jeszcze iść zamierzam
pytasz o wiarę sens kiwasz głową
jakbyś nie dowierzał
a przecież...póki życia...
Teraz gdy cień zwątpienia
pojawia się pod drzwiami
pukasz do mnie rozmawiasz
cierpliwie z mym lękiem obawami
bo przecież....póki życia...
Dziękuję że pytasz dziękuję że jesteś
dzięki tobie żyje moja wiara w ludzi
i w to że z oddechem którejś pięknej
wiosny
ktoś przyjdzie dłoń poda...moje serce
zbudzi
bo...
póki życia
póty nadziei
autor
Spiaca Lady
Dodano: 2008-03-30 18:22:29
Ten wiersz przeczytano 608 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Zawsze musimy żyć i być z nadzieją, gdyż tylko ona nam
pomoże przebrnąć przez cienie niewypowiedzianych słów
i domysłów
Pozazdrościć takiego przyjaciela. Pięknie opisałaś tą
przyjaźń w wierszu:)
Dbajmy o przyjaciół tak jak oni dbają o nas... świetny
wiersz
hmm...szczęśliwy ten kto ma przyjaciela...może spać
spokojnie i bezpiecznie, jest niczym parasol podczas
deszczu...piękna wierszowana pochwała przyjaźni...
I zycze Ci z calego serca niech juz zawsze zostanie
tak jak jest ...poki zycia.... Z czulym usciskiem
Bogna
piękny wiersz o przyjaźni,która jest cennym
darem,która w nas trwa czy słonce,czy
deszcz..;ładny/+/
przyjaciel jest największym skarbem- dla naszych łez
poświęci swój uśmiech
kiedy mamy przyjaciela czy też przyjaciółkę życie jest
o wiele łatwiejsze....ładnie napisane :)
Przyjaciel i jego obecność w każdej chwili naszego
życia to największy skarb! Czy świeci słońce radości ,
czy ciemne chmury smutku nad nami jest zawsze...
Prawdziwy przyjaciel... Każdy wiersz o przyjaźni jest
bliski mojemu sercu...