POKORA

Małżeństwo nie czyni miłości...

Łaski zaznajesz, przychodząc na świat
Lecz nie licz na pomoc w biedzie
Bo łzami usłana droga ta,
Która donikąd Cię wiedzie

Zawrócić nie możesz,
Zatrzymać się - wstyd
Na skróty nie wolno iść
Nadzieja Twa tonie
Lecz musisz tak żyć
Chociaż brakuje Ci sił

Więc żyjesz i cierpisz
Cierpisz bo kochasz
Kochasz bo ufasz
Ufasz bo wierzysz w to
Co nastąpi i tak . . .

Bez wrzawy i braw
Bez życzeń, prezentów,
Obłudy obrzędu. . .

Co miłością podparte niech trwa . . .

autor

metal

Napisany: 2007-03-08 Dodano: 2008-05-02 22:53:22

Ten wiersz przeczytano 445 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie