Pokorną miłością kocham Cię

Niczym mgła bezkształtny tłum
Opływa Twe ciało jak morze
Oplata Twe ramiona w pokorze
Pochyla szare główki w świetle łun

Ja wbrew woli wyławiam Cię wzrokiem
Chcą się zatrzymać me oczy stęsknione
Na wargach szeptających z daleka wymarzone
Zaklęcia miłości zmieszane ze snem i amokiem

Mój cichy lęk skryty pod rzęs zasłoną
Krzyczy: zauważ mnie, wyciągnij ciepła dłoń
Ku Twej niewolnicy zakutej w stalową toń
Twych oczu, w sieć łańcucha z blond włosów zrobioną

Jam Twą Esterą, cudem wylosowanym
Spośród setek nałożnic przyszłości w tym haremie wiedzy
Jam jak turkaweczka co siedząc na miedzy
Swe szczęście pojmuje jako toki z ukochanym

Proszę, błagam: doceń to, zechciej skinąć głową
A ja oddam Ci mój cały posag – działkę
W centrum mego serca, zapełń ją całkiem
Zbuduj zamek, w którym zamkniemy się ze swa druga połową

więc zauważ mnie i nie bój się mego serca

autor

misza-el

Napisany: 2005-12-23 Dodano: 2005-12-23 18:16:28

Ten wiersz przeczytano 492 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie