Pomóż staremu
Starość nadchodzi, ustrzec jej się nie
da.
Jaka jest staremu i dla kogoś bieda.
Ten kto nie przechodził, nie miał do
czynienia,
nie wie jak to ciężko, jak to życie
zmienia.
Stary, niedołężny nie da sobie rady,
to się młodym nie podoba i szukają
zwady.
Wstawać jest mu ciężko i chodzić nie
może,
a młody się patrzy i mu nie pomoże.
Nie wierzą, że kiedyś mogą być starymi.
Nie wierzą, że kiedyś mogą być chorymi.
Niech młody nie patrzy, pomoże nie
zwleka,
bo jeszcze nie wie co i jego czeka.
Życie jest wspaniałe, choć nieraz
okrutne.
Dni mijają miło, a nieraz są smutne.
Dlatego pamiętaj, choć masz lat niewiele
daj ludziom czułości jak uczą w
kościele.
Kościół Cię poucza, śle na dobrą drogę
ja tym swoim wierszem też w tym
dopomogę.
autor
Jan Dmochowski
Dodano: 2013-06-08 13:21:49
Ten wiersz przeczytano 1631 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Rada.
Nie rób głupka ze starego
bo to nie przystoi
Nie krytykuj nigdy jego
bo on się nie boi.
Podoba mi się przesłanie, a że już trochę lat na karku
i wnet starość zapuka do drzwi to jak najbardziej się
zgadzam. Pozdrawiam
Wspaniały..
Mądra nauka płynie z twojego pióra !
Mądry i prawdziwy wiersz, niestety dużo jest osób
które nie pomogą w potrzebie, dopiero gdy im los
zajdzie za skórę robią rachunek sumienia. Pozdrawiam
serdecznie
Wiersz jest bardzo dobry i na czasie. Popieram z
całości Marylę.Znam ten problem doskonale. Pozdrawiam.
Bardzo mądry wiersz! pozdrawiam serdecznie:)
Wiersz oczywiście dydaktyczny, ale nie można uogólniać
- jest wspaniała młodzież, wolontariaty..., ale mówisz
zapewne o wycinku społeczeństwa. Pozdrawiam. :)
Jak jest w życiu wiem doskonale z racji swego zawodu,
dlatego napisałem ten wiersz.
Starość się nie udała, wiadomo. Jeśli jeszcze osoby
takie są w pełni władz umysłowych, to według
mnie...sama radość opieki nad nimi. Gorzej jeśli głowa
niedomaga... W spokojnych, wspaniałych ludziach,
choroba czyni spustoszenie. Doskonale wiem, jak to
jest. Mam pod opieką Mamę i Teściową.
Życzę WSZYSTKIM spokojnej starości, bez sytuacji na
które nie mają wpływu ...
Super,pozdrawiam
Dzięki za rady.:)
"Stary, niedołężny nie da sobie rady" - tak bym
widział ten wers.
W wielu kulturach starzy ludzie cieszą się ogromnym
szacunkiem.
Są otaczani opieką i traktowani ze względu na swoje
życiowe doświadczenia jak mędrcy.
Chciałoby się, żeby i w naszej tak było. Niestety w
naszej kulturze starzy ludzie to balast.
Wciąż przesuwa się wiek emerytalny, aby potem patrzeć
jak emeryci powoli gasną na głodowych stawkach. A
młodzi myślą chyba, że będą młodzi wiecznie, nie
zdając sobie sprawy, że przyjdzie ich kolej na
niewygody starości.
Pozdrawiam.
Starość moja sprawa, co tu winni młodzi, kiedy mnie
się trudno ze starością godzić! Pozdrawiam!
Późna starość jest okrutna, bo znów te pampersy.Lepiej
teraz o tym nie myśleć.
Pozdrawiam