POMYŁKA
Krystyna Walas Bugajczyk
kontemplując nad życiem
oprzytomniałam
zastąpiłam twoje imię
dźwiękiem innego imienia
zadrżały w posadach
wątpliwe czułości
mój zodiakalny znak
napoił nowym płomieniem
namiętności
czuję go w sobie
czuję ten dotyk
i głos ten słyszę wszędzie
nazywasz to zdradą
ktoś powie szaleństwo
a ja po prostu wiem
że to miłość
namiętności rozlała swe brzemię
zawsze pora zastąpić
czyjeś imię
niż się kłamstwem dusić przez lata
Komentarze (5)
Tak naprawdę to nie wiem
Jest tyle imion w świecie, żeby to jedno zastąpić, po
co się dusić?+++++
Pozdrawiam serdecznie :))
istnieje duże prawdopodobieństwo, iż możesz mieć część
racji...ale.....
Nie należy dusić się kłamstwem " zawsze pora zastąpić
czyjeś imię " , należy zmienić imię jednego
kochanka na imię tego którego naprawdę się kocha, o to
mi chodzi w tym wierszu.
Ostatni wers mnie zastanowił - czy na pewno warto się
dusić kłamstwem. Prawda wypłynie wbrew naszej woli.
Wiersz refleksyjny.