postęp
gdy była mała
to buzia ciągle
się radowała
niepokonana
siła i wola
na mecie pierwsza
z Bogiem na bakier
mówili
to ma po dziadkach
jak już dorosła
koral na twarzy
ciągle się gościł
uśmiech półgębkiem
w którym Amor
sobie zamieszkał
a gdy już łąka
kwieciem dojrzała
kroki swe stawia
bardzo rozważnie
wyścig do celu
przerywa w połowie
by nie być pierwszą
na Bożej grzędzie
autor
Sabina Gancarz
Dodano: 2015-02-24 09:21:39
Ten wiersz przeczytano 919 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
i ma rację, czasem warto się zatrzymać, czasem nawet
zawrócić z drogi
Dzień dobry Sabina
Witam serdecznie w czwartkowy słoneczny poranek, z
radością serca mojego. Bardzo dziękuje, za odwiedziny
i poświęcony mojemu Akrostychowi czas oraz, za
pozostawiony pod jego treścią konstruktywny komentarz
a zwłaszcza, za miłe z serca płynące pozdrowienia z
życzeniami. Pozdrawiam Ciebie całym moim sercem i
życzę Tobie słonecznego i pomyślnego oraz miłego i
radosnego dnia. Dziękuje, że Jesteś. Halina
Mądrze i pięknie kroczy ta mała, która z czasem życia
bardzo dojrzała wiedząc jakim należy być człowiekiem i
jak kroczyć przez życie. Piękny wiersz, nastrajający
bardzo pozytywnie i skłaniający do właściwych
refleksji. Z wielką przyjemnością zaczytałam się w
Twoich wersach, dziękuje...
co prawda to prawda
pozdrawiam
ładnie refleksyjnie ...jak pory roku tak zmienia się
życie :-)
pozdrawiam serdecznie :-)
ładnie refleksyjnie ...jak pory roku tak zmienia się
życie :-)
pozdrawiam serdecznie :-)
jest postęp jest lepiej
refleksyjnie o pokorze
pozdrawiam
Dziękuję za komentarze
miłej nocki życzę wszystkim:)
ambitnie trzeba
dążyć do celu
lecz bez wyścigu
któregoś z wielu
przez całe życie
choćby z mozołem
zawsze do przodu
lecz własnym torem:)
pozdrawiam pięknie:)
Dobra refleksja...
Dziękuję za obecność gdy ja byłam bez sił...
https://www.youtube.com/watch?v=4nQ0rn2KcgM
bardzo ładny, rozsądny przekaz...samo życie:) miłego
dzionka
Ciekawy refleksyjny wiersz:) Pozdrawiam ciepło z
uśmiechem:)
Samo życie. Dobrze to ujęłaś. Miło było przeczytać:)
Pozdrawiam:)
Ładny wiersz. Odwracają się od Boga, ale gdy przyjdzie
trwoga to do Boga. Pozdrawiam.
na szczęście z wiekiem rozumu przybywa, choć zdarzają
się przypadki odporne na wiedzę, miło było przeczytać,
pozdrawiam Cię Sabinko cieplutko
Kobiety nie lubią wyścigów,
Lecz chłopu popędzą kota,
Do łóżka go skuć jak do dybów,
Taka to chłopów głupota!
pozdróweczka