postęp
gdy była mała
to buzia ciągle
się radowała
niepokonana
siła i wola
na mecie pierwsza
z Bogiem na bakier
mówili
to ma po dziadkach
jak już dorosła
koral na twarzy
ciągle się gościł
uśmiech półgębkiem
w którym Amor
sobie zamieszkał
a gdy już łąka
kwieciem dojrzała
kroki swe stawia
bardzo rozważnie
wyścig do celu
przerywa w połowie
by nie być pierwszą
na Bożej grzędzie
autor
Sabina Gancarz
Dodano: 2015-02-24 09:21:39
Ten wiersz przeczytano 925 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
do przodu z rozsądkiem, ,,i wiarą,pozdrawiam
bardzo ładny, ciekawy:)
Postep lecz z umiarem ...
Postęp musi być, by zmienić swoje życie na lepsze.Lecz
nie można zapomnieć bo są pewne granice :)
Wielu sie odwraca to prawda pozdrawiam
Każdemu się zdarzy:-) . Miłego Sabinko:-)
Postęp - nie ma to tamto ;o)
wiele jest takich osób którzy odwracają się od Boga
pozdrawiam:)
"Boża grzęda" - o! to ciekawe :) Miłego dnia
Sprawdź Sabinko - niepokonana?
Smutny tekst. Miłego:-)