Powrót.

W podzięcę dla Wierszy....

Zaniedbane pióra, kartki,
Które życie ocaliły,
Które w cieniu fot, gitarki,
Na plan trzeci się stoczyły…

Tak niewdzięczny dziś się stałem,
Odnajdując nowe manie…
Smutki swoje oszukałem,
Lecz odczułem porównanie…

Nie zastąpią mi poezji
Ni obrazy, słodkie dźwięki.
W literackiej mej amnezji
Wziąłem pióro znów do ręki…

I na nowo myśli płyną
Pośród mroku listopada…
I znów smutki z tuszem giną…
Toż poecie tak wypada!!!

autor

Pegaz85

Napisany: 2007-11-03 Dodano: 2007-11-04 08:38:14

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie