Powrót do rzeczywistości

Zamykam oczy
Czuję, że spadam
Lecę coraz niżej i niżej
W czarną czeluść bez dna
Lecę coraz szybciej i szybciej
Nie mogę się zatrzymać
Widzę, że spadam
Pogrążam się w niesamowitym świecie
Tam, gdzie wszystkim rządzi mrzonka
Lecę w stronę wyobraźni
Uciekam od wszystkich problemów
Odpływają gdzieś daleko
Już są za mną
Już ich nie widzę
Znikają
Jak kamfora
Spadając mijam wszystkie wady tego świata
I zapadam się coraz głębiej i głębiej
W wir marzeń o czymś lepszym
O czymś nowym
Bezpieczniejszym
Marzę o doskonałej krainie
Coraz częściej i częściej
Wolnym od nieszczęść
Bez zniewolonych poglądów
Bez chamstwa wulgarności
Bez złości i pogardy

Otwieram oczy
Powracam ze świata marzeń
Spadam na Ziemię
Widzę wszystko dokładnie
Realny świat
Człowiek człowiekowi nierówny
Człowiek dla człowieka zły
Człowiek człowiekiem gardzi
Niepokój
Nienawiść
Brak szacunku
Nieakceptacja.

---------------------------------- © Copyright by edith_k@ (Wszelkie prawa zastrzeżone)

autor

edith_k@

Napisany: 2006-04-24 Dodano: 2007-04-06 10:53:04

Ten wiersz przeczytano 409 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie