pożądanie

przelewam sens życia przez dłonie,
jak wodę,
i patrzę jak wszystko ucieka,
pochwycić choćby drobinę maleńką,
nim zadrży powieka

zawładnąć płomieniem,
płomieniem otaczać,
zarażać nim i wypełniać,
zdecydowałem się nieść w rękach ogień
i w ogniu się spełniać

niechwiejnym krokiem stąpać po ziemi,
i ziemię wziąć we władanie,
objąć co moje i sięgać dalej,
nim to co zechce nastanie,
na każde skinienie,
formować kształty,
zmieniać świata oblicze,
by każdym gestem, spojrzeniem i ruchem,
myśleli, że krzyczę

autor

zmęczony_koleś

Napisany: 2015-03-09 Dodano: 2015-03-09 22:49:39

Ten wiersz przeczytano 717 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie