Pożegnanie
Znowu rozstać nam się przyszło
mój najdroższy ukochany
Pięknych chwil przybyło tylko
i na sercu nowe rany
Lecz zachowam blask twych oczu
zwiewny dotyk twoich dłoni
Zapakuję w kufer wsponień
niechaj czas ich nie rozgoni
Bo gdy znowu się spotkamy
może jutro , lub lat kilka
Będzie naszym wielkim skarbem
każda tam ukryta chwilka
Komentarze (5)
Pożegnania w miłości są najtrudniejsze. No cóż, musimy
je jakoś przeżyć. Pozdrawiam Cię:)
ciepły wiersz,ale pełen smutku, choć jest w nim i
nadzieja...pozdrawiam
Pewność, że się zobaczycie to jednak tylko nadzieja.
Czasem nadzieja to wszystko.
Bardzo sympatyczny, otwarty wiersz. Ładnie ;)
Pozdrawiam cieplutko :):)
Ładnie brzmi twój wierz, przeczytałem z przyjemnością.