Pożegnanie lata
Lato usiadło nad bystrą rzeką
Patrzy w jej nurt szybki i rwący...
Wszystko przemija, odchodzi daleko,
Pozostawia czar wspomnień niemijający.
Lato już wie, że jego koniec bliski,
Brodę tak długą dziś w wodzie moczy.
Nie chce się żegnac, bo kocha bliskich;
miłośc, zabawę, nadzieję ciepłych nocy.
Chłodem powiewa, muzyki nie słychac,
Jesienne pluchy już blisko.
Ze szkołą dzieci muszą się witac
Piękne wspomnienia to wszystko.
Choc czas przeminie i plucha nastanie,
Nadzieję w sercach zostawia dla ludzi.
Z latem nie żegnaj się, to nie
rozstanie.
Wraz z nim szczęście za rok powróci
Komentarze (3)
Lato już niedługo powróci i znów zafunduje nam dużo
wspomnień;
To prawda- to tylko krótkie rozstanie. Za rok wróci
równie piękne jak to które żegnamy!.. a jednak szkoda
lata...
Zegnasz lato pieknie napisanym wierszem. I masz racje
z ta nadzieja. Lato nie przemija na zawsze, a jego
wspomnienia i emocje pozostaja w nas na dlugo, dlugo
jeszcze...