Pozory istnienia

Smutek szarych ulic,
nienawiść ludzkich twarzy,
strach cudzych uczuć,
człowiek jest ślepy,
głuchy i niemądry...

chęć śmierci i ukojenia,
życie jak pajęczyna,
strasznie zawiłe i lepkie,
a wystarczy lekki podmuch wiatru,
by się urwało,
i trzeba wszystko budowac
od początku...

miłość jak morze,
rozbijające sie o skały,
w czasie sztormu
niepewność wód,
brak wizji przyszłości,
zapomnienie przeszłości,
tylko kłamliwa terażniejszość,
z której nic nie wynika...

nie ma życia,
nie ma nieba,
nie ma ludzi,
są tylko pozory istnienia....

autor

Rigs

Napisany: 2005-07-09 Dodano: 2005-09-01 14:58:36

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie