Pragnienie......
Ludzie nie szanują mnie,
bo chodzę z głową w chmurach.
A co zrobić mam gdy Ciebe chcę
i żyję w czarnych murach.
Pragnienie ukochanej osoby,
smutne jest i złe,
odbiera garść swobody,
bo tak jest,
gdy ktoś kogoś bardzo chce.
autor
Moniśka
Dodano: 2008-06-11 13:24:08
Ten wiersz przeczytano 474 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.