Prawdziwa
Jak każda dziewczyna:
marzyła o miłości.
O domu pełnym przyjaciół,
uśmiechów i gości.
O pierwszym pocałunku
wśród blasku księżyca,
o chłopaku co sercem-
nie urodą zachwyca.
Swe marzenia, choć piękne
w tajemnicy skrywała.
W gronie bliskich znajomych
drugą twarz ujawniała.
Nikt jej nie znał naprawdę
i nie wiedział co czuje,
na czyj widok, dźwięk głosu
krew w jej żyłach pulsuje.
On w niej jednak zobaczył,
coś co innym umknęło.
Odkrył piękno jej duszy
nieśmiertelne, boskie dzieło.
Człowieka nigdy nie można poznać do końca, można go tylko spróbować zrozumieć...
autor
mimi21
Dodano: 2010-05-14 20:19:59
Ten wiersz przeczytano 1382 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Witam, udany wiersz. jednak na twoim miejscu bym
wybrała, którym zgłoskowcem piszę. Ile głosek ma
zawierać się w twoim jednym wersie? Na twoim miejscu
popracowałabym nad tym. Wtedy to brzmiało by jeszcze
piękniej:) Mogę ci powiedzieć, że zgłoskowce mogą być
mieszane, ale to się czuje, kiedy jakiego użyć. Rymy
muszą się na siebie nakładać. Tobie to trochę nie
wychodzi do końca , zauważyłam. A forma powinna być
równie ważna, jak i treść. Poza tym jest ładnie, nie
zrażaj się do mnie za małe słowa krytyki. Bo szczerze,
podoba mi się naprawdę, to chyba o takiej niewinnej
miłości, domyślam się. Pozdrawiam cię serdecznie:)
Bardzo ciekawy wiersz - delikatny- gładko się czyta i
dobre posumowanie - podoba mi się
...w ciekawy sposób przedstawiona miłosna historia.