Prawdziwość smutku

Mistrzu. To dla Ciebie.

Nad brzegiem wiślanym
Na wale wysokim
Wiatrem zachodnim owianym
Rozsiadłszy się siedzi
Z zeszytem szerokim
Bez kratek i linii
Z myśleniem głębokim...

I tworzy...
I staje...
I tworzy znów pod wpływem natchnienia
Które nadeszło, jakoś od niechcenia

Smutek opętał duszę poety
Wielkiego wieszcza i wierszoklety
Misternie progresywny dół psychomentalny
Rośnie i kłuje jak wrzód..ekhem..analny

Łzy spłynęły z oczu po tym gładkim licu
Lecz może to tylko taki pozór, dla picu
Że smutno, że tęskno, kobity by się chciało
A kasę na esemesy się niestety wydało

Mistrzu. To cały czas dla Ciebie.

autor

Jeżałb Ałaibo

Napisany: 2008-01-26 Dodano: 2008-01-26 01:23:34

Ten wiersz przeczytano 1011 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Satyra Klimat Wrogi Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie